Σ’ αυτής της χώρας τους Ναούς, την κάθε Άγια πέτρα,
οι Σταυρωθέντες έβαψαν με τ’ αλικό τους αίμα.
Μ’ αυτό οι Γιοί τους γράψανε την μοίρα του Ανθρώπου.
Χτίσαν στης Γης της εσχατιές, από ‘να Παρθενώνα.

Το φως το ανελεήτο ταξίδεψε στο Σύμπαν,
Τις πέτρες πήρε αγκαλιά στον κόρφο της η Γαία,
Σύμπαν και Γαία μαρτυρούν, το θαύμα σου Ελλάδα.
Φθόγγος του Φοίβου και Ανθός, τ’ Ανθρώπου η Πατρίδα.

Έχεις Θεόθεν εντολή να ομοιωθείς σ’ Εκείνον.
Κρύβεις στην στάχτη Αιώνια, φωτιά της ευψυχίας,
και κουβαλάς βαρύ Σταυρό, για το καλό των άλλων.
Είσαι η Γη, τα Σύμπαντα, εχθρός της τυραννίας.

Είσαι το χέρι που κρατά, για ν’ ανεβεί τη Σκάλα,
ο ‘Αχωρος κι’ο Άχρονος, το πρώτο Του το πλάσμα.
Είσαι Εσύ ο μονογιός, με το βαρύ φορτίο,
που ξεδιψάει την φωτιά και πυρπολεί το κρύο.

---

• ‘Οι Θεοί και οι θνητοί, ανέβλησαν από μία πηγή’. 

Ησίοδος στο ‘Εργα και Ημέρες’.

Το δίπολο Δίας και Ήρας, ήταν η πηγή αυτή. Η Ήρα, η μητέρα της Ανθρωπότητας και ο Δίας, ο Πατέρας Θεών και Ανθρώπων.

Η απόλυτη ομολογία της Ανθρωποκεντρικής κοσμοαντίληψης των Ελλήνων, του εξανθρωπισμού και της Θεοποίησής τους.