Μη φοβηθείς το δράκοντα, τον Άρχοντα του σκότους,
τον άπληστο Μινώταυρο, που τρώει τα παιδιά σου.
Που τρώει την Πατρίδα σου, και την καταβροχθίζει.
Δώσε τα χέρια σου τα δυό, και κάνε αλυσίδα,
με τους νεκρούς, τους Ήρωες και τους Σοφούς της Ράτσας.
Κι’ όλοι μαζί ανάψετε, φωτιά καθαρτηρίου,
και κάψετε το σύστημα, των Εθνογενιτσάρων.

Συνήγειρε τους ζωντανούς και ξύπνησε τους σκλάβους,
και στείλε μήνυμα Θεού, στους νέους Μαχητές.
Ότι οι Γιοί του Απόλλωνα, Νεκροί και Ζωντανοί,
επιτελούν το ΧΡΕΟΣ τους, το πρόσταγμα προγόνων.
Υψώνουνε τα χέρια τους, σηκώνονται στα δύο,
σπάζουν τις αλυσίδες τους κι’ ανοίγουν τα φτερά τους.
Δίνουν την μάχη του φωτός, χρέος βαρύ Αιώνων.

Τείνουν το χέρι στο Θεό, στον κάθε τους πλησίον,
και τους τραβάνε δυνατά, ένα σκαλί πιο πάνω.
Κ’ όλοι μαζί πασχίζουνε, το δρόμο ν’ ανεβούνε,
και στον υιόν τον άσωτο, να δώσουνε Ελπίδα.
Σπάσε τις αλυσίδες σου, τα πάθη που σε τρώνε,
και σε κρατάνε δέσμιο, στη λάσπη βυθισμένο.
Γίνε Αητός ελεύθερος. Γίνε παιδί του Ήλιου.

‘Πάσα δουλεία παρά φύσιν εστί’.
Κάθε δουλεία είναι ενάντια στην Ανθρώπινη φύση.
Πηγή:  Αντιφάνης